Okul ne kadar güzel olursa olsun anne babadan ayrılma fikri çocuğun endişe duymasına yol açar. Anne babasının onu bırakıp gideceğini anladığı anda ağlayıp sızlanma anne babaya vurma veya gidişini geciktirebilmek için defalarca öpme davranışları ortaya çıkabilir. Bu gibi durumlarda açıklama yapmak en iyisidir, ama bıkmadan ve tekrar tekrar çocuk sonunda kabullenecektir yeter ki, anne baba kararlı ve hazır olsun.
Çocukla birkaç kez okulu ziyaret edin ve onu öğretmeniyle tanıştırın. Daha sonra çocukla okul, arkadaşlar ve ilk gün hakkında konuşun. Evdeyken okulda onun yanında ne kadar kalacağınızı söylemişseniz o kadar kalın, çocuk okula alışsa bile sözünüzde durun. Ayrılırken mutlaka ‘hoşça kal’ deyin.
Yapılacak en doğru yöntem ilk hafta çocuğu okula kademeli olarak alıştırmaktır. İlk günler çocuğunuzu okuldan biraz erken alınız.Asla çocuğun yanında uzun süre beklemek gibi bir gaflete düşmeyiniz.Çocuk ne kadar ağlasa da güven sağladıktan sonra susacaktır.Bu yöntem başlangıçta katı gibi görünse de anne babasıyla gitme ihtimali olmadığını gören çocuk ortama alışmaya gayret edecektir.En fazla 10 – 15 dk. Sonra öğretmenleri, arkadaşlarını, okulu incelemeye başlayacak ve susacaktır. Şimdi esas zorluk başlamıştır; dış dünya ile okul yaşantısını birleştirebilmek.
Evden çocuğun yanına sevdiği bir oyuncağını vermek okula alışması açısından faydalı olur. Akşam eve gelince evde yaptığınız ilginç şeylerden söz etmeyin hele de evde kardeşi varsa… Alışma sürecini geçirdikten sonra da sizi deneyecektir bu süreç geçtikten sonra ayrılık gözyaşlarını ciddiye almayın.
Sevgili anne babalar; hangi yöntem uygulanırsa uygulansın, çocuğun alışma sürecinde en büyük zorluk ve kararlı davranma görevi yine size düşüyor. Bazen aşırı bağımlılık ebeveynden kaynaklanır. Anaokulunda velinin gereksiz yere ortamda bulunması, diğer çocukları da etkileyip anne babalarını hatırlatacağından uygun olmayan bir davranıştır. Çocuk merkezli düşünüp, çocuğa aşırı hoşgörülü davranan ailelerde de bu tür problemler çıkmaktadır. Böyle durumlarda tutum değişikliğine gitmek gerekmektedir. Çocuğun sizi yönetmesine izin vermek önceleri hoş görünse de bir müddet sonra çocuğun isteklerini karşılayamaz hale gelir sinirleriniz yıpranır ve düşmanca duygular beslemeye başlarsınız. Bu ise çocukla ebeveyn arasındaki köprüyü yıkar. Diğer önemli nokta da çocuğunuza ortamı tanıması, alışması ve uyumlu sakin davranabilmesi için en az bir ay zaman tanımanızdır.
Onun size olan güvenini sarsmamak için onu okuldan, söz verdiğiniz saatte alın. Eğer okula servis ile gidip geliyorsa okuldan geldiğinde mutlaka evde siz karşılayın. Son olarak çocuğun okula alışmış olması problemlerin yok olması anlamına gelmez. Nasıl bizlerin çeşit çeşit problemleri çıkıyorsa, çocuğumuzun da çıkacaktır. Bu sorunlardan haberdar olmanız; hem çocuğunuzla ilişkiniz , hem de çocuğun size olan güven duygusunun yerleşmesi bakımından önemlidir. Sağduyulu bir şekilde okulu, öğretmenleri kötülemeden bunu aşmaya çalışmalısınız. Okulunu değiştirecek bile olsanız bu kötülemelerin faturası çocuğu okuldan soğutarak ödemek zorunda kalabilirsiniz. Bu yüzden okulunu titizlikle takip edin, ama bırakın çocuğunuz duygularıyla baş etmesini öğrensin.
Çocukla birkaç kez okulu ziyaret edin ve onu öğretmeniyle tanıştırın. Daha sonra çocukla okul, arkadaşlar ve ilk gün hakkında konuşun. Evdeyken okulda onun yanında ne kadar kalacağınızı söylemişseniz o kadar kalın, çocuk okula alışsa bile sözünüzde durun. Ayrılırken mutlaka ‘hoşça kal’ deyin.
Yapılacak en doğru yöntem ilk hafta çocuğu okula kademeli olarak alıştırmaktır. İlk günler çocuğunuzu okuldan biraz erken alınız.Asla çocuğun yanında uzun süre beklemek gibi bir gaflete düşmeyiniz.Çocuk ne kadar ağlasa da güven sağladıktan sonra susacaktır.Bu yöntem başlangıçta katı gibi görünse de anne babasıyla gitme ihtimali olmadığını gören çocuk ortama alışmaya gayret edecektir.En fazla 10 – 15 dk. Sonra öğretmenleri, arkadaşlarını, okulu incelemeye başlayacak ve susacaktır. Şimdi esas zorluk başlamıştır; dış dünya ile okul yaşantısını birleştirebilmek.
Evden çocuğun yanına sevdiği bir oyuncağını vermek okula alışması açısından faydalı olur. Akşam eve gelince evde yaptığınız ilginç şeylerden söz etmeyin hele de evde kardeşi varsa… Alışma sürecini geçirdikten sonra da sizi deneyecektir bu süreç geçtikten sonra ayrılık gözyaşlarını ciddiye almayın.
Sevgili anne babalar; hangi yöntem uygulanırsa uygulansın, çocuğun alışma sürecinde en büyük zorluk ve kararlı davranma görevi yine size düşüyor. Bazen aşırı bağımlılık ebeveynden kaynaklanır. Anaokulunda velinin gereksiz yere ortamda bulunması, diğer çocukları da etkileyip anne babalarını hatırlatacağından uygun olmayan bir davranıştır. Çocuk merkezli düşünüp, çocuğa aşırı hoşgörülü davranan ailelerde de bu tür problemler çıkmaktadır. Böyle durumlarda tutum değişikliğine gitmek gerekmektedir. Çocuğun sizi yönetmesine izin vermek önceleri hoş görünse de bir müddet sonra çocuğun isteklerini karşılayamaz hale gelir sinirleriniz yıpranır ve düşmanca duygular beslemeye başlarsınız. Bu ise çocukla ebeveyn arasındaki köprüyü yıkar. Diğer önemli nokta da çocuğunuza ortamı tanıması, alışması ve uyumlu sakin davranabilmesi için en az bir ay zaman tanımanızdır.
Onun size olan güvenini sarsmamak için onu okuldan, söz verdiğiniz saatte alın. Eğer okula servis ile gidip geliyorsa okuldan geldiğinde mutlaka evde siz karşılayın. Son olarak çocuğun okula alışmış olması problemlerin yok olması anlamına gelmez. Nasıl bizlerin çeşit çeşit problemleri çıkıyorsa, çocuğumuzun da çıkacaktır. Bu sorunlardan haberdar olmanız; hem çocuğunuzla ilişkiniz , hem de çocuğun size olan güven duygusunun yerleşmesi bakımından önemlidir. Sağduyulu bir şekilde okulu, öğretmenleri kötülemeden bunu aşmaya çalışmalısınız. Okulunu değiştirecek bile olsanız bu kötülemelerin faturası çocuğu okuldan soğutarak ödemek zorunda kalabilirsiniz. Bu yüzden okulunu titizlikle takip edin, ama bırakın çocuğunuz duygularıyla baş etmesini öğrensin.