Oysa kimsenin yüksek sesle konuşmak istemediği bir başka gerçek vardır: Hayat bazen acı çekmektir.
Evet, bazen öyledir. Herkesin kahkahalar attığı bir sofrada sessizce gözyaşı dökersin. Kalabalıklar arasında yapayalnız kalırsın. Zihnin geçmişin hayaletleriyle savaşırken, kalbin hâlâ yarım kalmış bir vedanın acısını taşır. Ve bazen, sadece bir şeyleri bitiremediğin için ölmek istersin. Hayatını tamamlayamamış cümleler gibi hissedersin. Bir virgül gibi askıda kalmış, ne son nokta konmuş ne de devam edebilmiş…
DEVAMI İÇİN TIKLAYINIZ
